ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Αυτή η φράση μου φαινόταν γνώριμη, σα να την είχα ακούσει κάπως, κάπου, κάποτε…

​

πριν από λίγο σε μια παρέα…

πριν από χρόνια κάτω απ’ το δέντρο…

τα Χριστούγεννα μέσα στο λεωφορείο…

​

σ’ ένα όνειρο!

​

Κι ακόμα και αν δεν θυμάμαι καλά που ακριβώς την άκουσα, είναι σίγουρο ότι ισχύει..

Βαρέθηκα να ακούω το επιχείρημα του ρεαλισμού, το φόβο του παραμυθιού…

Μα όλοι χρειαζόμαστε το παραμύθι.

Γιατί ο Άγιος Βασίλης δεν είναι ο χοντρός με το άσπρο μούσι και την κόκκινη στολή. Είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων, που υπάρχει μέσα μας. Ζει κάπου μέσα μας, κοιμάται όλο το χρόνο και ξυπνάει για μία μόνο μέρα.

Γι αυτό είτε είσαι 8, 18, 68, 108 (αν αντέχεις!) περίμενε το άστρο των Χριστουγέννων και κάνε μια ευχή κι ας ξέρεις ότι το άστρο δεν μπορεί να στην πραγματοποιήσει…

Γράψε ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη κι ας ξέρεις ότι δεν θα το πάρει ποτέ…

Κοιμήσου με το ένα μάτι ανοιχτό περιμένοντας τον Άγιο να σκάσει μύτη κι ας μην έχεις στο σπίτι καμινάδα και τζάκι…

Πίστεψε στον Άγιο Βασίλη ακόμα κι αν ξέρεις ότι δεν υπάρχει…

Γιατί όλα τα δώρα που θα ζητήσεις, όλες οι ευχές που θα κάνεις μόνο εσύ μπορείς να τα πραγματοποιήσεις…

Γιατί ο Άγιος Βασίλης μπορεί να είσαι εσύ, ο μπαμπάς, η μαμά σου, ο φίλος σου, η φίλη σου, οι κολλητοί σου, ο μπροστινός σου στο ταμείο του super market, μια γιαγιά που συναντάς στο δρόμο, ένας ζητιάνος, το παιδάκι που σου είπε τα κάλαντα…

Μπορεί να είναι ο καθένας μας!

Βίκυ Βλασιάδου

​

​

Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2013 στο ηλεκτρονικό περιοδικό www.storybox.gr